... over muggen een boottocht en een zelfinvullende uitstap

Zaterdag 13 maart 2010 (Dag 14)

Half 8 en Daan is wakker. We moeten eigenlijk nog niet opstaan, maar ik besluit toch maar te douchen. Er is namelijk niet veel plaats in het dubbele bed van Joris en mij. We liggen zo dicht op elkaar dat ik me zelf niet meer kan draaien. Na een verfrissende douche ga ik uit de kamer en ga op het terras zitten. De zon is aan het opkomen en dit zorgt ervoor dat ik rustig kan wakker worden. Niet veel later komen ook Joris en Sophie erbij zitten. Zij dachten dat we moesten opstaan voor het ontbijt toen ik opstond.

Tegen half 9 roept Lizette dan ook de anderen op. Het eten is namelijk klaar en lang wachten zou resulteren in vele vliegen en andere insecten. We genieten allemaal van een uitgebreid ontbijt met sandwiches, brood, ei, komkommer, tomaat, … Na het eten maken we ons klaar om te vertrekken. We hadden wel al kennis gemaakt met Maantje die ons zou begeleiden op de boottocht, maar daarvoor gingen we de markt van Nickerie nog even bezoeken. Ingesmeerd en drinken ingeladen vertrekken we met de bus.

De markt was volledig in het centrum. Als we uitstappen, worden we onmiddellijk lastiggevallen door muggen. We moeten ons dus niet enkel insmeren tegen de zon maar ook tegen de muggen. De markt is erg druk. De ene persoon staat naast de andere en verkoopt zijn waar. De markt is onderverdeeld in verschillende delen. Het eerste deel is voornamelijk met verse groenten. Ertussen zie je ook wel een standje dat andere zaken verkoopt. Als we verder lopen, komen we in een gebouw waar voornamelijk kleding wordt verkocht. Dit deel is afzonderlijk zodat het kan afgesloten worden als de markt is gedaan. Iedere keer alle kleding terug meenemen zou iets teveel werk zijn.

Na wat rondlopen (en aankopen van hoofddoeken tegen de zon) gaan we verder. We komen terug buiten en Reynier leidt ons naar de verse vis markt. Hier vinden we 2 grote stenen tafels waar ook verschillende verkopers naast elkaar staan. Achter de tafels zie je anders mensen de vis nog kuisen. De vis is heel erg vers want veel vissen zie je nog bewegen als ze op de tafel liggen. Er zijn ook verkopers zie de vis nog levend in water bijhebben. In enkele overvolle emmers vinden we een verschillende grote en kleine vissen. Na nog even rondgekeken te hebben, stappen we opnieuw in de bus.

Hij brengt ons naar de aanlegplaats van Maantje zijn boot. Ook hier is er overlast van muggen. Na het ontvangen van een reddingsvest, stappen we allemaal in de boot. Ook de zoon van de chauffeur gaat mee. Hij zit tussen mij en Jos. Hierdoor hebben we niet veel plaats, maar gelukkig nemen we allemaal niet veel plaats in. Na een 4 uur durende tocht op het water komen we terug aan op de aanlegplaats. Ondertussen hadden we blauwe reigers, blauwe reiger jongen, een rode ibis, kaaimannen, … gezien. Het was best de moeite waard. Jos en ik zaten misschien erg krap, de jongen had wel een oog voor het vinden van dieren. Nog voor Maantje had hij al bepaalde dieren gezien.

Ondertussen was het al 2 uur in de namiddag en begonnen we toch wel honger te krijgen. De bus bracht ons terug naar ons verblijfplaats. Daar had Lizette samen met de kokkin heerlijk eten gemaakt. Tijdens het eten was er niets te horen omdat iedereen zo’n honger had en aan het genieten was van het eten. Na het eten zei Lizette dat we wat konden rusten of slapen. Uiteindelijk werd het duidelijk dat er niets gepland was voor de namiddag. Uiteindelijk stelden we zelf voor om naar het zwembad te gaan. Reynier begeleidde ons te voet naar het zwembad. Eerst dachten we dat het naast de overdekte tennisbanen was, maar dit bleek uiteindelijk een privézwembad te zijn. Gelukkig konden de aanwezige kinderen ons aanduiden waar het publieke zwembad was. Na een shortcut door een grasvlakte waren we onmiddellijk aan het zwembad. Van buiten uit zag het er erg groot maar ook doods uit. Na wat zoeken vonden we een ingang naar het gemeentelijke zwembad. Er bleek hier niemand rond te lopen. We begonnen te vrezen dat het zwembad gesloten was voor het grote publiek want het water van het diepste zwembad zag ongelofelijk groen. Het kinderzwembad was minder groen. Na een kleine aarzeling besloten we het er toch maar op te wagen. Het water was ondanks de kleur erg aangenaam. De groene kleur duidde op algen maar deze maar echt miniem. Na nog geen minuut zat iedereen in het water.

Na een half uurtje kwam er plotseling een andere man het zwembad binnen. Deze kwam onmiddellijk naar ons toe. Wij vreesden om buiten gezet te worden, maar het was het tegenovergestelde. De man kwam ons vragen of het geen probleem was dat het tegen 4 uur publiek zwemmen was en dat er dus andere mensen zouden komen. Weverschoten wel even van de vraag van de man maar verzekerden hem snel dat het geen probleem was. Na nog een hele tijd in het water doorgebracht te hebben, gingen we terug huiswaarts. Onderweg werd het duidelijk dat de plaatselijke bevolking enkel ’s avonds kwam zwemmen, maar ook dat de muggen nog steeds van ons hielden.

Aangekomen in onze verblijfplaats, was Lizette opnieuw bezig met koken. Er was echter nog een deel dat door Reynier moest verzorgd worden. Hij moest namelijk het vlees bakken op de barbecue. Al snel werden het de jongens die de barbecue aan het verzorgen waren. Dit was heel aangenaam met de nodige Jogo’s bij de hand. Na een kleine 2 uur was het vlees eindelijk allemaal gebakken en konden we aan tafel aanschuiven. We dachten dat we ’s avonds naar een bar/discotheek zouden gaan. Deze bleek echter maar 1 keer per maand open te zijn. Aangezien dat we ook geen bus meer hadden, waren we genoodzaakt om thuis te blijven. Aangezien iedereen nog moe was van gisteren en er niet veel te beleven was in onze woning, lag snel iedereen in zijn bed. Slaapwel!