Vrijdag 05 februari 2010 (Dag 6)
Het begint al een gewoonte te worden, maar het wordt toch zwaarder om iedere dag om 6 uur op te staan. Ik begin last te krijgen van mijn keel (hoogst waarschijnlijk door de airco’s in het klaslokaal) en tijdens het observeren durft de man met de hamer wel eens langs te komen.
Aangekomen op de school is het om 7 uur weer erg stil aan de lokalen. Tegen half 8 kwam Barthie af. Zij is een van de 2 vrouwelijk leerkrachten die tevens ook zussen zijn. Zij is vorig jaar afgestudeerd aan de universiteit en geeft dus haar eerste jaar les. Zij geeft voornamelijk systeembeheer maar haar kennis hiervan is niet erg groot. Ze weet er wel wat van, maar de leerstof die de leerlingen moeten zien is veel gedetailleerder. Voor haar is het dus iedere les ook wat leren. Normaal wordt deze les gegeven door mr. Kariem, maar hij heeft veel te veel ander werk en komt dus enkel voor het practicum.
De opleiding is in 4 periodes van ongeveer 9 weken. Na deze 9 weken hebben de leerlingen repetities (examens) Dit is anders dan de andere richtingen op het NATIN. Deze hebben maar 3 periodes met bijhorende repetities. Met de ICT-richting willen ze een nieuw systeem uitproberen. Deze richting zal competentiegericht zijn. Dit betekent dat de leerlingen veel in projecten zullen zien met wat begeleiding van een leerkracht. Dit is volledig nieuw voor de leerkrachten en leerlingen. Deze leerlingen zaten vroeger op de Mulo-school (vb. deze in de Kerklaan waar Joris en Sophia stage volgen) en daar wordt het door de leerkrachten allemaal aan bord gebracht en vertelt. Hier zullen de leerlingen zelf moeten verkennen. Dit zal niet eenvoudig worden omdat de mentaliteit van de Surinamers niet echt meezit.
Aangekomen in de klas gaan de leerlingen op een willekeurige plaats zitten. Ze verkiezen voornamelijk deze met het scherm uit het zicht van de leerkracht. De leerlingen hebben vandaag geen echte les meer. Eerst mogen ze het praktische gedeelte van de repetitie van gisteren nog eens bekijken. Hierbij mag ik direct helpen om de leerlingen te verduidelijken waar ze een fout gemaakt hebben. Hiervoor krijgen de leerlingen bijna 20 minuten tijd. De rest van de les moeten de leerlingen hun repetities van volgende week maar instuderen. Hier komt in werkelijkheid niet veel van in huis. De meesten zijn namelijk op hun laptop aan het gamen (Call of Duty 4, GTA San Andreas, Need For Speed, …) Van Barthie krijg ik ook even de mogelijkheid om me kort voor te stellen omdat veel leerlingen vragen stelden over wie ik was. Normaal mag ik de week na de repetities nog eens overdoen maar dan met behulp van wat foto’s. Na 80 min (2 lesuren) zit het er voor deze klas (1.28) op en komt de volgende klas binnen (1.29). Het duurt wel meer dan een half uur voordat iedereen binnen is. Zij hadden juist zwemmen gehad waardoor eerst nog het haar moest goedgelegd worden. Als de klas compleet is, mag ik voor de eerste keer het woord voeren. Ik mag de leerlingen uitleggen wat er die dag op het programma staat en de repetities uitdelen. Dit tot hilariteit van de leerlingen want mijn uitspraak van de namen is verre van goed.
Na dit lesuur had deze klas nog een uurtje Elektronica. Ik besloot dit toch ook eens bij te wonen ondanks ik hiervan niets kende. Het wiel mij direct op dat de klasschikking erg willekeurig was. De leerlingen kozen zelf waar ze zaten en dit veranderde meerdere keren tijdens de les. De leerling was niet eens verrast als een leerling plotseling rechtstond, zijn tafel opnam en zich volledig naar de andere klas verplaatste. De lesopbouw was ook erg eenvoudig. De leerlingen maakten oefeningen en 1 leerling bracht deze op het whiteboard. Of veel leerlingen effectief aan het opletten waren, betwijfel ik erg sterk. Ik kon achteraan de gesprekken volgen van de leerlingen in het midden maar de leerlingen vooraan was voor mij volledig onverstaanbaar. De leerkracht had haar stoel genomen en zat midden in de klas met andere leerlingen te praten. Ze controleerde zelfs niet of de antwoorden aan bord juist waren. Gelukkig waren er toch enkele medeleerlingen die dit wel deden. Het lesuur vloog wel erg snel voorbij. 40 minuten is naar onze normen dan ook niet lang en op tijd stoppen was zeker aan de orde.
Voor de leerlingen zat de schooldag er op. Ze moesten echter nog wachten totdat ze hun rapport hadden gekregen. De leerkracht die dit moest uitdelen was even aan het eten dus was het wachten geblazen. Ik besloot naar de universiteit te gaan om op het internet te surfen. Ik had toch nog wat tijd over totdat ik met Jerrol had afgesproken. Daar aangekomen moest ik me inchecken en mijn gegevens noteren. Na het achterlaten van mijn rugzak in een rek, kon ik binnen. Een dame in het cybergedeelte maakte me duidelijk dat ik eerst moest betalen voordat ik op het internet mocht surfen. Na het betalen van 1SRD voor een half uur aan een kassa even verderop, kon ik genieten van iets sneller internet. Tegen half 12 ging ik terug naar het NATIN. Daar bleef ik even op een bankje onder de bomen zitten om te wachten op Jerrol.
Na ongeveer 10 minuten kwam Suzanne langs (zij is de pedagoge van het NATIN) en ze nam mij mee naar de docentenruimte. Daar kreeg ik een bundel in mijn handen. Deze bundel was de methode die ze willen hanteren binnen de ICT-richting. Het principe vond ik erg gelijkaardig aan de minionderneming die we in het 6de middelbaar hadden. Ze zouden toch nog wat werk hebben om dit te kunnen gebruiken binnen de ICT-richting. Tegen half 1 gingen we naar een ander lokaal. Hier was Jerrol in een training met 2 Nederlanders. Nadat hij afgerond had, ging hij samen zitten met Suzanne, een dame waarvan ik me de naam niet meer herinner en mezelf. Ze overliepen samen de presentatie die Suzanne maandag gaat geven. Ze vroegen ook mijn mening over de aanpak. Ik had nooit gedacht dat ze ooit aan mij zouden vragen hoe je het onderwijs moest aanpakken. Tegen half 2 werd de vergadering afgerond want de school ging sluiten.
Ik had er nu al een zware dag opzitten, maar het kon nog erger. Onderweg naar huis liep het opnieuw fout met mijn fiets. Deze keer schoot mijn achterband los waardoor fietsen onmogelijk was. Hierdoor kon ik in de brandende zon naar huis stappen. Wat nog 5 minuten fietsen was, werd meer dan 20 minuten wandelen. Thuisgekomen hebben we niet veel meer gedaan. Het was veel te warm en het vroege opstaan van een volledige week begon door te wegen. ’s Avonds konden we eigenlijk erg lang opblijven want het was weekend maar tegen half 11 lag iedereen al in zijn bed. Slaapwel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten