Zaterdag 06 februari 2010 (Dag 7)
Oef, het is weekend. Ik zou graag uitslapen, maar omstreeks 06u30 ben ik alweer wakker. Ik probeer mijn huisgenoten niet wakker te maken en hou me wat bezig met onbenullige zaken op de computer. Ongeveer 2 uur later vallen Joris en Sophia bijna gelijktijdig uit hun bed. Na een ontbijt begint ieder van ons op zijn eigen laptop mails te checken en mails te beantwoorden. Aangezien hier erg veel tijd in kruipt, besluiten we pas in de namiddag naar de Shopping Mall te gaan. Na het late middageten pakken we elk onze fiets (Joris en Sophia zijn gisteren een fiets gaan huren) en vertrekken we richting Shopping Mall. Dit winkelcentrum is het grootste van Paramaribo en hoogst waarschijnlijk ook Suriname. Het is duidelijk dat dit complex er nog niet erg lang staat. Vele winkels zijn nog in aanbouw, de vloer wordt nog gelegd en alles ziet er nog erg fris uit. Na alle winkels eens te bekijken besloten we eens ijsje te eten in de Mc Donalds in het shoppingcentrum. Joris had een iets grotere honger en at een klein menuutje. De prijzen waren niet echt Surinaams gericht. Je kon ze erg vergelijk met deze bij ons. Hierdoor waren alle eters hier ook bij het rijkere deel van de bevolking.
Na het nuttigen van een ijsje, namen we terug onze fiets en reden huiswaarts. Onderweg stopten we nog 2 keer aan een Chinese klerenwinkel. Joris had nood aan enkele onderlijfjes en Sophia kon wel een lichte broek gebruiken. Ondertussen keek ik even rond in de winkel. Opvallend was dat hier erg veel namaak producten waren. Aan het uiterlijk zag je dit niet, maar de prijzen lieten niet veel aan de verbeelding over. T-shirts van alle populaire kledingsmerken voor maar 12SRD (ongeveer 4 EUR) waren hier schering en inslag. Ook voor Sportschoenen van Adidas moest je maar 45 SRD spenderen.
Thuisgekomen was het bijna 7 uur. We werden dan opgehaald door Lizette. Zij was een kennis van mevrouw Rozenblad en verzorgt tours naar het binnenland. Vandaag was ze uitgenodigd door de Belgische studenten die ze vorig weekend had meegenomen. Ze zou ons meenemen als ‘verrassing’. Daar aangekomen werd duidelijk dat we deze studenten al maandag eens hadden ontmoet. Het was een erg plezante avond. We zagen veel foto’s van wat wij hopelijk ook zouden zien en aten veel (pikant) eten. Tijdens de foto’s werd de iets sterkere drank bovengehaald. Een plaatselijke erg sterke drank is Red Sun. De studenten hadden dit leren kennen op hun trip en waren er nu volledig weg van. We besloten er allemaal eens van te proeven. Het was al warm op het terras, maar nu werd het nog warmer. De avond ging verder en de grapjes werden ook iets vuiler. De jongens hadden er niets anders op gevonden dan Surinaamse woorden te leren. Het gaat hier niet over de alledaagse woordenschat van een gemiddeld persoon. Tegen half 2 besloot Lizette om ons naar huis te brengen. Thuisgekomen waren Sophia en ik moe genoeg om direct in slaap te vallen. Joris daarentegen had zin in een feestje en hoorde door de ramen geluid van bij de buren. Hij besloot om op zijn eentje nog eens te gaan kijken. Tegen 3 uur gin plotseling mijn telefoon. Joris belde om te zeggen dat het daar ontzetten cool was en dat hij al veel had gegeten. Na dit telefoontje viel ik onmiddellijk opnieuw in slaap. Een uur later werd ik echter opnieuw uit mijn slaap gewekt. Joris kwam dolenthousiast de kamer binnen stak het licht aan en begon te vertellen over zijn ervaringen. Hij stond er niet echt bij stil dat dit misschien niet het beste moment was aangezien ik aan het slapen was. Nadat ik hem duidelijk had gemaakt dat ik morgen zou verder luisteren, kroop ook hij in zijn bed en viel onmiddellijk in slaap. Slaapwel (voor de 3de keer)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten