... politiekantoren op Pasen, bloemen voor Eliane en KaHo-bezoek

Zondag 04 april 2010 (Dag 36)


Vandaag is het Pasen en sta ik op tijd op want ik wordt tegen 11 uur verwacht bij de politiepost Uitvlucht. Daar was de aangifte gebeurd van mijn gestolen fiets. Gisteren had ik telefonische contact gehad met agent October. Ik had jammer genoeg moeten melden dat er Lie niet haar naam wou doorgeven voor in het proces verbaal. Vandaag zouden we dan zonder naam het PV afwerken. Aangekomen bij de politiepost, zou je niet zeggen dat het Pasen is. De wachtzaal zat volledig vol en zelfs buiten stonden er mensen te wachten. Desondanks mocht ik als enige blanke direct binnen. Agent October had me zien toekomen en gaf me een teken om voor te steken. Natuurlijk keken de andere wachtenden wel even toen ik passeerde.

Ik werd onmiddellijk een klein kantoortje binnengebracht. Hier was ook een jongeman aanwezig die door een aanwezige agent verbaal hard werd aangepakt. Hij dreigde zelfs met het slaan met een stok maar hield het gelukkig enkel bij de dreiging. Niet veel na mijn binnenkomst werd hij meegenomen naar een achterkamertje waardoor het in het kantoortje terug een beetje rustig werd. Agent October had in de voorbije week de tijd genomen om het voorlopig PV al uit te typen. Hij paste deze aan met het feit dat Lie niet vermeldt wenste te worden en drukte een eerste exemplaar af. Hij riep een andere agent die niets aan het doen was (Zo stonden er verrassend veel als je zag hoeveel mensen er buiten aan het wachten waren.) om dit document te gaan afhalen aan de printer. Het document werd mij voorgelegd ter nazichte. Ook mijn Belgisch adres was vermeld. Agent October wist echter niet dat enkel Oostvaart 13 niet voldoende was om naar een adres te verwijzen. Hij was verwonderd dat het mogelijk was dat er meerdere Oostvaarten in België aanwezig zijn.

Na het aanpassen van enkele foutieve details, stuurde agent October een collega naar de printer voor het afhalen van 5 exemplaren van de verbeterde PV. Toen ze mij onder de neus werden geschoven, zag ik nog altijd schrijffouten staan maar ik ging hier niet verder op in. Ik teken de 5 documenten die bestemd zijn voor 5 verschillende overheidsinstellingen. Na de handtekeningen is alles in orde en kan ik terug naar huis fietsen.

Thuisgekomen zijn ondertussen mijn huisgenoten ook wakker geworden. Joris is al vroeg uit de veren want vandaag komt zijn vriendin toe. Naarmate haar aankomst dichterbij komt, wordt hij beetje bij beetje meer zenuwachtig. Samen met hem neem ik opnieuw de fiets en rijden we richting een verkooppunt van bloemen. Joris wil Eliane op de juiste manier welkom heten. Na 5 minuten fietsen komen we een standje tegen langs de kant van de weg. Joris maakt een keuze en vertrekt opgelucht naar huis. Eliane mag nu afkomen.

In de namiddag landt dan eindelijk Eliane. Zij heeft samen het vliegtuig genomen met mevr. Van Cauteren en haar man. Na iets meer dan een uurtje stopt er een taxi aan onze woning met daarin 3 ontzettend bleke mensen. Het is wel even verschieten hoe wit wij moeten geweest zijn toen we hier toekwamen. Christel en Ivan (mevr. Van Cauteren en haar man) rijden verder met de taxi naar hun woonplaats. Ons huisje heeft dus vanaf vandaag een 4de bewoner. Omdat er maar 2 dubbele bedden aanwezig zijn waarin enerzijds Joris en ik slapen en anderzijds Sophia slaapt, en de 2 losse matrassen verschrikkelijk stinken, sta ik mijn plaats in bed af aan Eliane. Ik zal de komende 2 weken buiten in de hangmat slapen. Voor het muskietenprobleem is er een net aanwezig dat ik over mij zal leggen.

Sophia en ik vertrekken niet veel later na de aankomst van Eliane richting mall. Sophia heeft nood aan enkele shorts en ze hoopt deze daar te vinden. Aangekomen aan de mall is deze natuurlijk gesloten door Pasen. We rijden dan maar verder richting de waterkant. Daar willen we nog eens proberen om geld af te halen maar zonder resultaat. Aan de waterkant willen we ons installeren om iets te drinken als we daar enkele bekenden tegenkomen. Barthel en vriendin (Elise) en ook Tine en vriend (Yves) zitten er iets te drinken. We gaan bij hen zitten en maken kennis met hen. We verwittigen Joris dat hij ook naar daar kan komen. Een na een komen er Belgische studenten bijzitten en bijna allemaal hebben ze hun vriend(in) bij.

Na een avondmaal willen we verhuizen naar ’t vat. We laten weten aan Christel dat ze ons daar mag verwachten. Zij zijn echter al vertrokken richting hun verblijfplaats. We laten de andere studenten alvast doorgaan naar ’t vat maar wij gaan nog een tussenstop maken bij onze leerkracht. Na veel rondrijden vinden we uiteindelijk hun guesthouse. Daar vinden we 2 bleke en vermoeide mensen terug. We gaan bij hen op het terras zitten en vertellen over ons verblijf in Suriname. Na een uurtje is het duidelijk dat de nieuwe gasten in hun bed willen kruipen. Joris en Eliane nemen een taxirichting huis en Sophia en ik rijden nog even naar ’t vat. Daar vinden we alle studenten terug. Na nog wat bijbabbelen, vertrekt bijna iedereen gelijktijdig naar huis. Ook Sophia en ik nemen ons fiets en rijden huiswaarts. Thuisgekomen kruipen we in ons bed en vallen als een blok in slaap. Slaapwel!