Vrijdag 09 april 2010 (Dag 41)
Vandaag is het weer opstaan om kwart voor 6. Lizette komt ons namelijk ophalen om half 7. Tegen dat iedereen gewassen is en de laatste bagage heeft ingeladen, is het tijd en gaan we buiten staan wachten. Ook Christel en Ivan gaan mee en moeten normaal bij ons thuis opstappen. Zij zijn er echter nog niet als de bus toekomt. Na een telefoontje spreken we af op een andere plaats om hen op te pikken.
We rijden richting Atjoni met 2 bussen vol met Belgen, 4 Nederlanders en 2 Surinamers . Onderweg stoppen we zoals alle uitstappen bij de baxietfabriek om daar te genieten van een laat ontbijt. Ondertussen is het namelijk al na 9 uur en begint de honger toch wel op te komen. Na het ontbijt begint een heel lange rit. Het eerste deel van onze reis gaat erg goed vooruit omdat hier de weg al geasfalteerd is. De weg die nog niet volledig af was toen we naar Brownsberg gingen, is nu volledig af en hierdoor ligt onze snelheid een pak hoger. In het dorpje Brownsberg stoppen we nog even aan een winkel en kopen we een haas. Deze zullen we een van de komende dagen wel verwerkt zien in ons eten. De andere bus is iets minder luxueus dan de onze en is ook wel wat trager. Zij arriveren niet veel later ook. We eten nog snel een stuk cake en drinken wat water en springen vervolgens terug in de bus.
De weg die nu volgt is nog niet geasfalteerd waardoor het nu iets ruiger is om te rijden. Langs de rand van de weg zie je enkel oerwoud en kleine dorpjes met hutten. Het is wel een unieke ervaring om naar buiten te kijken en je volledig omringd te zien door natuur. Onderweg stoppen we ook nog even aan de Krijtrots. Dit stuk rots is anders dan de rest van het gesteente en heeft inderdaad iets weg van krijt. Veel tijd verdoen we hier echter niet want we hebben nog een lange rit voor de boeg.
Na ongeveer 4 uur rijden komen we tegen de middag aan in Atjoni, het laatste dorpje dat op deze weg ligt. De weg stopt hier namelijk omdat de Surinamerivier ertussen komt. Het dorpje bestaat uit een grote zandvlakte die loopt tot aan het water met daarrond enkele winkels, huizen en een tankstation. Dit tankstation was vroeger van Texaco en zag er uit zoals de tankstations van bij ons. Tegenwoordig wordt het tankstation niet meer gebruikt voor wat het gebouwd was. In het bijhorende gebouwtje heeft een Chinees een winkeltje ingericht en onder dak waar vroeger de pompen stonden, waren nu banken en tafels geplaatst. De pompen vindt je wel nog terug in het dorp. Een gebouwtje ernaast heeft openstaande deuren en daar zien we de 2 pompen staan. Het is dus duidelijk dat het gebouwtje ’s nachts wordt afgesloten. Lizette had opnieuw een volledige maaltijd voorzien en deze nuttigden we onder het dak van het voormalige Texaco tankstation.
Na het eten gingen we via de zandvlakte naar de oever van de rivier. Daar vonden we een 30-tal boten terug die allemaal klaar waren om mensen over de rivier naar een naburig dorp te brengen. Voor onze volledige groep waren er 2 boten voorzien. In deze boten werd alle bagage en eten ingeladen. De overige plaats was voor ons. In de brandende zon namen we met 2 ,voorzien van een zwemvest, naast elkaar plaats op een van de banken. Na wat duwen en trekken, geraakten we los van tussen de andere boten, en vertrokken de boten stroomopwaarts.
Na iets meer dan een half uur varen over de erg rustige Surinamerivier, kwamen we aan een eilandje. Dit eilandje, Isadou genaamd, zou onze woonplaats zijn voor de komende 4 dagen. Het eiland was ontworpen voor toeristen. Het volledige eiland bestond uit houten hutten. Na het uitladen van de boten, werden de hutten verdeeld onder de groep. Alle koppels kregen een eigen hutje en de anderen die alleen waren, kregen een hut per 4. Aangezien ik de enigste Belgische jongen was die alleen was, had ik niet veel keuze dan met 3 meisje in een hut te slapen. Iedereen had een 2 persoonsbed ter zijne beschikking. Dit was iets volledig anders dan de mijn hangmat thuis. Ik ging van de komende 3 nachten genieten!
Na het installeren van de hutten, springt bijna iedereen in het water. Het is namelijk verschrikkelijk warm vandaag, waardoor een frisse rivier echt wel deugd kan doen. Het eiland heeft een stroomversnelling naast zich wat het nog leuker maakt om in het water te zijn. In het begin is het wel even wennen en uitkijken zodat je niet meegesleurd wordt door het sterk stromende water. Ondertussen is Lizette opnieuw begonnen met koken. 2 uur later kunnen we dan ook eten. Na het eten zitten we nog rustig buiten en genieten van de “on”natuurlijke stilte rond ons heen. Hier hoort natuurlijk de gebruikelijk Borgoe en djogo bij. We gaan wel niet te laat slapen want morgen hebben we weer een erg drukke dag. Slaapwel!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten